niedziela, 7 września 2014

Rozdział 33



*Liam*

Przyglądałem się, jak przyjaciel mruży oczy, wpatrując się w zawstydzoną blondynkę. Widziałem, że chciał jeszcze coś powiedzieć, ale za każdym razem, gdy rozchylał usta po chwili zastanowienia je zamykał z powrotem. Spoglądając na dziewczynę dostrzegłem, jak nerwowo zaciska dłonie na ręczniku, a jej policzki przypominają kolorem ściany mojej bordowej sypialni. Nie pozostawało nic innego, jak wybrnąć z tej niezręcznej sytuacji. Co prawda mnie to jakoś nie ruszało, że Louis się dowiedział o nas, ale Cassie jest dziewczyną i nie chcę, żeby czuła się nieswojo przy moim kumplu; chłopaku jej przyjaciółki.
Przeciągając się, odstawiłem szklankę na stół i nie okazując jakiejkolwiek krępacji podniosłem się z kanapy, by podejść do dziewczyny. Przeniosła wzrok z Tommo na mnie, na co uśmiechnąłem się by rozluźnić atmosferę. Kąciki ust blondynki automatycznie uniosły się delikatnie, więc objąłem ją ręką w pasie i nachyliłem się do jej ucha.
- Suszarka jest w półce pod zlewem. Czekaj na mnie potem w sypialni, musimy coś obgadać z Louisem, takie męskie sprawy. - Złożyłem delikatny pocałunek pod jej uchem, by przekonać ją, że to nic ważnego.
- Umm no dobrze. - Odpowiedziała nieśmiało, co do niej nie pasowało. - Tylko niech nie mówi nic Faith o nas, sama chcę to zrobić, jak będzie odpowiednia chwila.
- Nie musisz się o to martwić, na pewno jej tego nie powie. - Dziwnie czułem się to mówiąc, ale musiałem brzmieć na luzie i przekonująco. - A teraz zmykaj.
Jak powiedziałem, tak zrobiła. Ja natomiast przeczesałem nerwowo włosy palcami, czego nauczyłem się od tego naszego Speed Mastera. Swoją drogą chujowa ta ksywa, ale to ludzie wymyślili, a i tak lepsze to od Furious. Prawda, Louis często się wkurwia, ale trzeba go poznać, żeby wiedzieć, że jest zagubiony i tylko wśród przyjaciół potrafi być sobą.
- Dobra, nawet nie chcę wiedzieć, o co chodzi. - Szatyn podniósł się i zaczął nerwowo chodzić po pomieszczeniu. - Teraz liczy się tylko Faith i Chloe.
Nie chciałem się przyglądać, jak wariuje tak naprawdę nic nie robiąc, by je odnaleźć. Bez słowa przeszedłem do gabinetu i wziąłem z niego laptopa, z którym wróciłem do salonu i przysiadłem z nim przed stolikiem. Nie bez powodu potrafię namierzyć osoby po ich danych. Jestem najlepszym hakerem, więc nawet do danych policji potrafię się dostać bez złapania czy innych kłopotów.
- Dziewczyny miały przy sobie telefony? - Wpisywałem wszystko co potrzeba, aby namierzyć nadajniki.
- Jasne, że miały, ale na pewno je wyrzucili, bo nie ma żadnego sygnału. - Louis stanął nade mną wpatrując się w monitor. - Co robisz?
- Spróbujemy namierzyć, gdzie zostały wyrzucone i gdzie mogły zostać porwane.
Gdy byłem zajęty nawigacją telefonów, usłyszeliśmy dzwonek komórki chłopaka. Zaprzestałem poszukiwania, gdyż Lou stwierdził, że numer jest zablokowany.
- Odbierz, spróbuję coś zrobić, ale blokadę ciężko rozgryźć. - Poinstruowałem przyjaciela, co ma zrobić.
Tomlinson odebrał telefon, nie włączając głośnika, aby Cassie nic nie usłyszała. Czekałem aż zareaguje na wiadomość od dzwoniącego i jak myślałem nie było to nic przyjemnego.
- No chyba cię kurwa pojebało! Oddawaj dziewczyny, bo przysięgam zakurwię cię na śmierć, a wcześniej będę torturował, aż pożałujesz tego swojego zasranego planu z jebanym porwaniem. - Louis zacisnął dłonie w pięści, nie przestając chodzić po pokoju. W tym samym czasie starałem się uczynić cud z odnalezieniem, jak już się domyśliłem Parkera.
- Nie, kurwa, nie jest mi do śmiechu i tobie też nie będzie jak z tobą skończę. - Przerwał, aby wysłuchać co ma mu więcej do powiedzenia, ale już nie skupiałem uwagi na tym, o czym mówią.
W końcu udało mi się namierzyć, skąd była prowadzona rozmowa, a równocześnie Louis zakończył rozmowę wiązką przekleństw i rzuceniem telefonu w ścianę. Nie zrobiło to na mnie wrażenia, bo wiedziałem, że lepiej dać mu się wyżyć.
- Znalazłem go. - Obróciłem laptopa w jego stronę z ukazanym adresem.
- Ta, na chuja mi on. - Usiadł na kanapie ciągnąc za włosy. - Ten skurwiel chce się ścigać. - Podniósł wzrok na mnie. - Chce się ścigać o dziewczyny i wie, że trafił w mój czuły punkt. - Wydarł się, uderzając głową w oparcie. - Musimy jechać do pieprzonego Londynu.
- Myślisz, że je wypuści, jak wygrasz? - Każdy widział, że Parker nie postępuje fair play i wszystkiego można się po nim spodziewać.
- Jeszcze nie ocipiałem do reszty. Musimy zebrać ekipę i załatwić broń. To już nie jest tylko wyścig.
Po tych słowach zerwał się z miejsca i ruszył do wyjścia, a ja zaraz za nim.
- Przyjedź do nas jutro koło dwudziestej, musimy obmyślić plan i o północy wyjeżdżamy. - Odwrócił się przed samymi drzwiami. - A i ani słówka Cassie. Rano muszę porozmawiać z rodzicami Faith i nie mogą się niczego domyślać.
- Jasne, stary. Będę punktualnie i załatwię broń. - Przybiliśmy sobie piątki i wyszedł z mieszkania.
No to teraz będzie się działo.


*Louis*

W domu zastałem wszystkich przyjaciół, ale tym razem nie świętowali mojego zwycięstwa. Szczerze mówiąc, miałem nadzieję, że Alex i Dean będą już spać, a reszta będzie u siebie, bo teraz nie miałem ochoty z nimi rozmawiać. Dlatego, mijając salon nawet nie spojrzałem w ich kierunku, pomimo tego, że czułem jak się wgapiają we mnie. Moim celem było pomieszczenie, gdzie mogłem wyładować emocje, które mnie rozkurwiają od samej chwili, gdy dowiedziałem się o tym pieprzonym porwaniu.
Gdy wszedłem do siłowni, nie męczyłem się nawet z założeniem rękawic na ręce. Potrzebowałem czuć ból w kłykciach podczas uderzania w worek. Każdy kolejny cios sprawiał, że zapominałem o jakichkolwiek emocjach, które zastąpiła żądza zemsty. Następnym razem to będzie ten zasrany Parker. 

Jadąc do Collinsów zastanawiałem się, jak czuje się moja księżniczka i czy jej rodzice uwierzą w to, co mam im do powiedzenia. Mam nadzieję, że będą skacowani i będzie im obojętne, to co usłyszą. Z drugiej strony Faith jest dorosła i chyba nie musi ich prosić o pozwolenie na nic.
- Louis, czemu musimy jechać tak wcześnie? - Zaspany głos Lottie zagłuszył panującą w aucie ciszę. - Nie mogliście nam chociaż wcześniej dać znać, że wyjeżdżacie o - spojrzała na wyświetlacz telefonu. - o siódmej rano?! - Wydarła się na cały głos, przez co nawet Lilah przestała drzemać na tylnych siedzeniach.
- Kosmici nas atakują?! - Młoda Collins zaczęła się rzucać z tyłu. - Louis, na co czekasz, ratuj nas!
Przysięgam, że nigdy więcej ich nigdzie nie wożę razem. One są jakieś psychiczne.
- Ja pierdole, uspokójcie się już. - Dłonie automatycznie zacisnęły się na kierownicy. - Wczoraj uzgodniliśmy, że wyjeżdżamy dzisiaj z samego rana, a wy dwie nie zostaniecie same w moim domu, bo już widzę, jaką rozpierdówę byście zrobiły i nie ma dyskusji.
- Kurcze, a już myślałam, że uda nam się zrobić party hard - Lottie założyła rękę na rękę, na co wywróciłem oczami.
Kocham moją siostrę, ale no kurwa, co z nią nie tak?
Dziewczyny jeszcze marudziły, że czemu niby nie mogą jechać z nami itd, ale no kurwa, co one nie mają własnych znajomych? Nawet, gdybyśmy jechali tam, gdzie powiedzieliśmy młodym, to i tak bym ich nie zabrał.
Na szczęście szybko dojechaliśmy pod dom mojej dziewczyny i teraz czekaliśmy aż ktoś otworzy drzwi. Swoją drogą, Lilah mogłaby być chociaż trochę bardziej ogarnięta i nosić ze sobą klucze. Czasami ciężko mi uwierzyć, że są spokrewnione z Faith. Jedyne co potwierdza to, że są siostrami, to to, że są cholernie podobne do siebie z wyglądu.
Po chwili drzwi otworzyła nam pani Collins. Ta sexy mamuśka nawet w szlafroku wygląda dobrze.
Pojebało mnie? Przecież to matka mojej dziewczyny. Stare nawyki dają się we znaki.
- Cześć dzieciaki - ucieszyła się na nasz widok ukazując matczyny uśmiech. - Co się stało, że tak wcześnie przyjechaliście?
Wpuściła nas do środka, więc wspólnie udaliśmy się do kuchni.
- Louis nas nie chce zabrać na wycieczkę, więc przywiózł nas tutaj. - Lilah pociągnęła Lottie do salonu, skąd po chwili słychać było dźwięk telewizora.
Powiedzieć, że jest irytująca to mało.
Zasiadłem przed blatem, patrząc jak mama dziewczyny nastawia czajnik.
- Kawy, herbaty? - Odwróciła głowę. - Może śniadanie, jadłeś coś?
- Jadłem, ale kawy się chętnie napiję. - Starałem się brzmieć grzecznie. - W sumie to przyszedłem tylko na chwilę.
- A Faith, gdzie jest? - Zmrużyła na mnie oczy, wsypując kawę do dwóch kubków.
- Właśnie po to przyjechałem. - Odpowiadałem na luzie, nie dając po sobie poznać, że jej córka jest w niebezpieczeństwie. - Chciałem porozmawiać z panią i pani mężem.
- Och, wydaje mi się, że Matta teraz nie dobudzę, bo odsypia wczorajszego grilla. - Zrobiła niezadowoloną minę.
Człowieku, żebyś wiedział, jak ja cię rozumiem. Przecież każdy może się napić z kolegami, a te baby już narzekają.
- Ale możesz być pewny, że mu przekażę informację, zaraz jak wstanie. - Posłała mi uśmiech, zalewając kawę wodą. - Z mleczkiem? - Wyciągnęła butelkę z lodówki i położyła na blacie wraz z cukrem.
- Dziękuję. - Wziąłem kubek i upiłem trochę. - Właściwie, to nie mamy za wiele czasu, więc będę się streszczał.
Kobieta skinęła głową na znak, że słucha, co mam jej do powiedzenia.
Wytłumaczyłem jej, że wyjeżdżamy za dwie godziny pod namioty, a Faith jeszcze śpi i nie chciałem jej budzić. Dlatego przywiozłem dziewczyny, aby nie siedziały same u nas w domu, podczas naszego pobytu po za nim. Przez to wyszedłem na odpowiedzialnego i Bonnie uwierzyła we wszystko, co jej przekazałem. Włącznie z tym, że prawdopodobnie nie będziemy mieli zasięgu na miejscu, więc, żeby się nie martwiła, bo ze mną nic się nie stanie jej córce. To akurat było największym kłamstwem, bo obiecywałem to Faith, a spieprzyłem i teraz jest nie wiadomo gdzie. Mama dziewczyny, jednak nie odczuła nic podejrzanego i życzyła nam tylko udanego i bezpiecznego wyjazdu oraz abym ucałował jej córkę, gdy wrócę do niej. Na koniec przyniosłem z auta torby dziewczyn z ubraniami i innymi babskimi gównami, pożegnałem się z nimi i panią Collins, i mogłem jechać załatwiać dalsze sprawy związane z wycieczką do Londynu.
Odzyskam was, choćbym miał zginąć.


*Chloe*

Przyglądałam się przyjaciółce, nie wiedząc , co możemy zrobić w tej chwili. Blond włosa dziewczyna wpatrywała się w wielki brązowy blat, nie ukrywając tego, jak bardzo jest zamyślona. Jej oczy nie miały teraz jakiegokolwiek makijażu, dzięki czemu mogłam zobaczyć jak bardzo są czerwone i opuchnięte. Wcale nie dziwiło mnie to, zważając na to, jak długo wczoraj płakała. Dopiero około trzeciej w nocy udało jej się usnąć. Do tego czasu, siedziałam razem z nią, wmawiając jej, że wszystko będzie dobrze. Mimo iż mój strach jest równie wielki, znoszę to lepiej. Mieszkając tam, gdzie mieszkam, mając takich przyjaciół, jakich mam, jestem wciąż przygotowana na niebezpieczeństwo i już nie raz się w nim znajdowałam. Faith za to jest w całkowicie innej sytuacji. Jeszcze niedawno była zwykłą dziewczyną, która nie musiała się niczego obawiać. Teraz jest znana przez sporą część miasta, jako dziewczyna słynnego Speed Mastera, która zmieniła go w innego człowieka. Louis nieraz opowiadał, jak bardzo krucha jest Faith i jak bardzo się martwi, że kiedyś przez niego stanie jej się jakaś krzywda. Nie chciałam nawet myśleć, jak teraz czuje się mój przyjaciel. Każdy, kto lepiej zna Tomlinsona, już wie, że Collins jest dla niego ważna równie bardzo jak Lottie i byłby w stanie zrobić dla niej wszystko. Jeszcze wczoraj rano chodził przybity, ponieważ jego dziewczyna była na niego zła. Potem mimo przygotowań do wyścigu, pojechał do niej, mówiąc, że ona jest ważniejsza. Nie mogę powiedzieć, że o to wszystko nie obwiniam siebie. Może gdybym nie odeszła od grupy, tylko trzymała się z Willem nic by się nie stało. Nikt nie zaciągnął by mnie do samochodu i nie wziął telefonu, aby napisać sms’a do Faith. Nie miałam nawet żadnego głupiego hasła na telefonie, co teraz wydawało się tak bardzo niemądre.
- Nie wiem, czy wiecie, ale jeśli chcecie to możecie zrobić sobie śniadanie, czy inne gówno. – przeniosłam wzrok na drzwi, aby zobaczyć jak czarnowłosy chłopak opiera się o ich framugę, patrząc na nas obojętnym wzrokiem
- Naprawdę myślisz, że pierwsze co chcemy robić, będąc porwane to jedzenie śniadania? – uniosłam brwi, nie przestając wpatrywać się w atrakcyjnego chłopaka. Ten jedynie zaśmiał się.
- No tak, zapomniałem, że ty wolisz najpierw wykąpać się w basenie. – wywrócił oczami, zaraz przed tym jak wszedł w głąb kuchni i usiadł przy stoliku.
Nie mówiąc już słowa, patrzyłam na Faith, która natomiast wpatrywała się w czarnowłosego. Wyglądała jakby nie spała przynajmniej z tydzień, na co jedynie westchnęłam. Próbowałam już nie raz namówić ją, aby przespała się choć trochę, ale ona była zbyt uparta. Miałam nadzieję, że nie będziemy tutaj zbyt długo, a Louis nad odnajdzie.
- Dlaczego Parker zabrał nas tutaj? – usłyszałam zachrypnięty głos przyjaciółki – Ludzi porywa się raczej w inne miejsca. To nie tak, że mi to przeszkadza. Po prostu kompletnie tego nie rozumiem, to bezsensu. – kontynuowała, a ja teraz również patrzyłam na chłopaka, będąc ciekawa co powie. Faith miała racje, ja również nic z tego nie rozumiałam. Chłopak spoglądał raz na mnie, raz na Faith swoimi pięknymi piwnymi oczami. Może i ten chłopak był zły, bo pracował dla Parkera, ale wyglądał jak model.
- Dlaczego miałbym z wami rozmawiać o tym? Mam tylko pilnować, abyście nic nie zrobiły.
- Dlaczego to robisz? – odezwałam się, przecierając dłońmi zmęczoną twarz – Co jest fajnego w tym, że porywasz ludzi? Naprawdę nie masz ani grama wyrzutów sumienia i czujesz się z tym dobrze?
Czarnowłosy chłopak wstał ze swojego miejsca i podszedł do czajnika, aby zagotować wodę. Wraz z Collins czekałam na jego odpowiedź, nie spuszczając z niego wzroku. Chciałam wiedzieć chociaż trochę, o tym co się dzieje. Nie chciałam być bezsilna i siedzieć tutaj, czekając jak ktoś nas uratuje. Nie mam pewności, że to się w ogóle stanie.
Chłopak powoli przygotowywał swoją kawę, nie zważając na to, że wciąż czekamy na jego pieprzoną odpowiedź.
- Powinnyście się cieszyć, że to ja tutaj jestem i, że to Parker was porwał a nie kto inny. – chłopak odwrócił się przodem do nas - Szef jest osobą, która raczej nie robi nic ludziom, którzy jemu nic nie zrobili. Nie wiem, jak bardzo Tomlinson musiałby go wkurwić, albo co wy musiałybyście odpierdolić, żeby Parker wam coś zrobił. Dużo zarabiam, za to co teraz robię, więc nie mam wyrzutów.
Zmarszczyłam brwi, nie do końca wierząc w to co mówił czarnowłosy. Nie możliwe było, aby Parker był właśnie taki, jak ten go opisywał. Tommo nigdy nic nie zrobił Parkerowi, więc dlaczego to wszystko się dzieje. To dlatego, że Louis go pobił, gdy ten zniszczył jego auto? To było zbyt niemożliwe i to musiało mieć jakieś głębsze dno.
Chłopak, a raczej mężczyzna, wziął swoją kawę i zaczął wychodzić z kuchni. Zanim jednak to zrobił odwrócił się jeszcze w naszym kierunku i spojrzał na mnie.
- Raczej nie radzę zaczynać podobnych rozmów z Jay’em. On się wkurwia o takie rzeczy i na pewno nie ma ochoty z wami rozmawiać. Tym bardziej, że Parker nam tego zabronił.
- Kim jest Jay? – zapytała Faith
- Brunet, który też was pilnuje. – ciemnowłosy wychodził z kuchni, jednak ja postanowiłam zadać mu jeszcze jedno pytanie
- A ty jak masz na imię? – chłopak spojrzał na mnie przez ramię, gdy na jego twarzy zagościł delikatny uśmiech
- Jestem Zain, Zain Malik. – puścił mi oczko, zaraz przed tym gdy zniknął za ścianą
Miałam ochotę spoliczkować samą siebie, za to o czym teraz myślę. Ponieważ… Zain Malik – osoba, która mnie porwała, spodobał mi się.





74 komentarze :

  1. fajny :D
    dlaczego Zain? a nie Zayn?

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten rozdział mnie rozpiertdolił na maxa.
    @LoloOficiall

    OdpowiedzUsuń
  3. idealny czekam na następny!Xxx
    @flayalive

    OdpowiedzUsuń
  4. Rozdział jest niesamowity. Jak wszystkie z resztą ★

    OdpowiedzUsuń
  5. Och, Jezu! Zayn porywaczem? A to ci dopiero nowina :D
    Nadal nie rozumiem postępowania Parkera. Choć czuję, że to on podpalił dom Lou. Może się mylę, ale takie jest moje przeczucie.
    Liam i Cassie? Już ich lubię jako parę.
    Akcja, jak Tommo odwiózł dziewczyny była genialna. On serio tak powiedział o mamie Faith? Hahha. Stare nawyki.
    Mam nadzieje, że uda im się uratować pannę Collins i Chloe. Ciekawe co wyjdzie z tego 'wyścigu'. Nie mogę się doczekać następnego.

    OdpowiedzUsuń
  6. Rozdział bardzo dobry :) dziękuję ze piszesz tego fanficka <3 @AnnaKurowska7

    OdpowiedzUsuń
  7. OOO ! Nie mogę się doczekać następnego :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Genialne tak czekałam na ten rozdział, a tak szybko go przeczytałam :/ Jestem bardzo ciekawa co dalej będzie.

    OdpowiedzUsuń
  9. Rozdzial zajebisty!!!

    Julia :) x

    OdpowiedzUsuń
  10. Wspaniały!!
    Czkałam długo na ten rozdział i się doczekałam. xdd
    Długi i bardzo fajny. Uwielbiam tego bloga ; >
    Zayn Malik mrrrr ;3 Już myślałam, że się nie pojawi hahaha ;d
    Takie ciasteczko pasuje do takiej roli jaką odgrywa ; )))))
    Czekam na następny ! ; *
    Pozdrawiam! <3
    od-przyjazni-domilosci.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  11. Okej. "Ta sexy mamuśka nawet w szlafroku wygląda dobrze." - to zdanie mnie zabiło xD i jeszcze "Mleczka?" xD

    OdpowiedzUsuń
  12. No no zapowiada się jeszcze ciekawiej
    Gabrysia :*

    OdpowiedzUsuń
  13. OOOOO CHLOE ZAKOCHANA!! O JEJJU!! NO NIE MOGĘ! BOSKI!! W SENSIE ROZDZIAŁ! I MAM OGROMNĄ NADZIEJĘ, ŻE DODASZ SZYBKO, BO PO PROSTU TO KOCHAM!

    OdpowiedzUsuń
  14. Genialny :)
    @StrongPati17 xx

    OdpowiedzUsuń
  15. Rozdział ZAJEBISTY!!!
    nie wiem czy moje ostatnie komentarze sie dodały bo pisałam na wattpadzie a mam go od niedawna i jeszcze nie ogarnełam całkiem ...
    Ale tak strasznie podoba mi sie że jet tu tyle akcji ! SUPER !! tylko nie podobało mi sie ostatnie zdanie że Zayn spodobał sie Faith .... nie lubie jak bohaterka ma wybrać między członkami 1D bo to mi łamie serce i Lou ją tak kocha i to o nim opowiadanie wiec martwie sie o niego już ale mam nadzieje ze będzie dobrze
    czekam na next !
    Pozdrawia
    @Wiktori1D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale Zayn nie spodobal sie Faith....tylko Chloe :/

      Usuń
  16. Świetny, mam nadzieję, że Lou szybko je odnajdzie i uratuje <3 ~@heroineNialler

    OdpowiedzUsuń
  17. Louis biegnie na ratunek! :P Świetny rozdział :) Czekam na nexta :**

    OdpowiedzUsuń
  18. Robi się ciekawie...;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Aaaaaaaaaaa <3 Zen spodobał się Chloe :33 Może jakoś wyciągnie ich stamtąd zanim Speed Master coś zrobi. Jejku. Opłacało się czekać :) ♥♥♥ xxx

    OdpowiedzUsuń
  20. Rozdział świetny. Czekam na next :*
    Kam:*

    OdpowiedzUsuń
  21. Swietny.
    nie moge juz sie doczekac nastepnego ciekawe co zrobi louis.

    OdpowiedzUsuń
  22. Wow świetny rozdział i jeszcze to że Liam jest z Cassie i nie no nie mogę ale czemu Zain?????
    Z zniecierpliwością czekam na nexta.<3

    OdpowiedzUsuń
  23. rozdział świetny !<3
    z jednej strony to dobrze że przetrzymuja dziewczyny w takim miejscu
    niż mieliby w jakieś piwnicy albo gdzieś w obskórnym miejscu.
    Jeju, jestem bardzo ciekawa jak to dalej się potoczy
    @lovju69

    OdpowiedzUsuń
  24. o jezucie o jezusie
    pomocy powietrza
    będzie typowo wojna! x

    OdpowiedzUsuń
  25. haha boze uwielbiam ten rozdział <3
    haha Liam i Cassie, Chloe i Zain hah *o*
    Zain :D bad boy :D:D
    Juz nie mg sie doczekac nastepnego <3

    OdpowiedzUsuń
  26. jejku kobieto KOCHAM CIĘ !!!
    Całą niedzielę spędziłam na czytaniu tego opowiadania i umieram po prostu z jego cudowności. Błagam cię, nie kończ go za szybko, bo przez ciebie będę się musiała z nudów biologii uczyć.
    Rozdział jak zawsze świetny i czekam na nexta
    @bohoobitch ♥

    OdpowiedzUsuń
  27. aghkoabdkajsk, ja już chce następny! <3
    @xloveMe_now

    OdpowiedzUsuń
  28. Zajebisty nic dodać nic ująć <3~cleo

    OdpowiedzUsuń
  29. Obhejudvddckojsu najlepszy <3 UWAGA ten rozdział wygral wszystko hahahaha nie mogłam z niego hahahaha Zły Zen xdd

    OdpowiedzUsuń
  30. Faith powinna trochę bardziej wierzyć w Louis'a i w to, że nie zostawiłby ich tak na pastwę tego Parkera
    Mam nadziej, że Lou wygra i odzyska obie panie bez żadnego szwanku.
    Chloe... Uhu chyba kroi się romans :D
    Czekam na kolejny rozdział :)
    Pozdrawiam ;*

    OdpowiedzUsuń
  31. Ooo tak kocham kocham kocham ciekawe co będzie dalej oby Lou i Faithbyli razem przez cały czas pozdrawiam dziewczyny i czekam na next

    OdpowiedzUsuń
  32. Świetny nie mogę się doczekać następnego Kocham ♡

    OdpowiedzUsuń
  33. Jejku jejku *-*
    KOCHAM!!!

    OdpowiedzUsuń
  34. OoOoOoO !!!
    Mega <3
    czekam na kolejny xd

    OdpowiedzUsuń
  35. OMG ♥ CZY TO BEDZIE MIŁOŚĆ XD ?
    Nie moge sie doczekac ,az Lou je uratuje :)))

    OdpowiedzUsuń
  36. Mega, Kochanie... Mam takie przeczucie że gdy Lou je odnajdzie wyzna Fifth miłość... Czy tylko ja tak myślę?

    OdpowiedzUsuń
  37. Kiedy kolejny? 
    <3

    OdpowiedzUsuń
  38. Znalazłam tego bloga wczoraj wieczorem i o mój boże dajcie mi więcej! Chyba sie zakochałam! Albo to uzależnienie! Tak czy siak czekam wytrwale na kolejne rozdziały! xx

    OdpowiedzUsuń
  39. nie spodziewałam się tak szybkiego powrotu ;) i to nie byle jakiego, bo te ostatnie rozdziały są świetne :)

    OdpowiedzUsuń
  40. Tak długo czekałam! Ale nie żałuję! ;*

    OdpowiedzUsuń
  41. Dziewczyny ♥ no dodajcie next czekam y juz miesiąc a wy nawet nie napiszecie przepraszam bo każdy czeka na nowy a nic dalej nie ma a piszecie serio bardzooooooo fajnie! /Emily ❌

    OdpowiedzUsuń
  42. Czekamy na next/ Liwia i Kinga

    OdpowiedzUsuń
  43. Moje zycie nie ma sensu bez tego opowiadania...mam nadzieje ze juz malo czasu do nastepnego rozdzialu, bo naprawde UMIERAM.
    xoxo

    OdpowiedzUsuń
  44. Miesiąc ponad czekany.../zp

    OdpowiedzUsuń
  45. Dziewczyny czekany miesiąc prosimy dodajcie ♥♥♥/Michalina Itos

    OdpowiedzUsuń
  46. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  47. Znalazłam blog i to nie zwykłego -GENIALNEGO!!!! (w tej chwili właśnie pisze na nim komentarz). Czekam strasznie długo no ale co poradzić marudzeniem raczej tego nie przyspiesz. Tak więc głównie chciałam napisać ze blog jest ZARĄBISTY. Inaczej się tego określić po prostu nie da. Podziwiam pomysł i sposób pisania tego bloga. Zazdroszczę. CZEKAM NA NEXT. I mam OGROMNĄ nadzieje że pojawi się już niedługo. Myślę, że wasi wszyscy czytelnicy czekają z nie cierpliwością co pięć minut odświeżając stronę żeby sprawdzić czy nie ma następnego rozdziału. :) WENY <3 <3 <3 - Bloom <3
    PS: MOze zauwazylyscie ze ten komentarz jest tez pod poprzednim rzdzialem. Pisalam go pod tym rozdzialem ale cos mi sie przelaczylo na telefonie i wyladowal pod tamtym. Wielki sorry za to i mam nadzieje ze nowy rozdzial ppjawi sie w jak najblizszym czasie!!!! BLAGAM!!! Za bardzo mnie to wciagnel zeby teraz przestac to czyta :)

    OdpowiedzUsuń
  48. Zajebisty!! Czekam na nexta! Dzięki za poświęcony czas na pisanie!! Zakochałam się w tym opowiadaniu <3

    OdpowiedzUsuń
  49. O jezu ale zajebiste! Fakt ze zayn jest w tym opowiadaniu i jest swojego rodzaju "zly" jest ajdhqjjskaqksnqjqj śmiesznie bybbyło gdyby Chloe z nim zaczęła kręcić.No bo sorry zozostały porwane do jakiejś willi gdzie na dodatek jest ktoś pokroju malika. W takim razie też chcę być porwana! A tak z innej beczki, jak się wymawia imię Chloe?

    OdpowiedzUsuń
  50. Hej hej można wiedzieć kiedy następny nie chce być chamska czy coś ale nie mogę sie doczekać nn ily ☜♡♡♡

    OdpowiedzUsuń
  51. Kiedy bedzie next? rozdzial oczywiscie wspanialy jak wszystkie inne ;-)

    OdpowiedzUsuń
  52. Kiedy kolejny? :)) xoxo

    OdpowiedzUsuń
  53. Idealnyyy !!!! *.* omggggh. Tak wgl yo jestem nkwa czytelniczka :Dd to jest cudowne ff !! <3 lou i fai *.* uwielbiam ! *.* moglabys informowac mnie o rozdzialach na tt?? Bardzo mi zalezy :*
    Pozdrawiam :*
    A takze czekam.na nx :))
    @luvmyniallers

    OdpowiedzUsuń
  54. Czekam na next z niecierpliwością xoxo

    OdpowiedzUsuń
  55. Jeżeli nudzi wam się, bo Furious jest zawieszony, to zapraszam w takim razie na Insomnię :) Louis również w roli głównej, ale pozostali też występują ;)

    http://insomnia-fanfiction.blogspot.com/

    M. x

    OdpowiedzUsuń
  56. kiedy następny? nie moge sie doczekać :)

    OdpowiedzUsuń
  57. cudowny! :) czekam na nastepny

    OdpowiedzUsuń
  58. Możecie w końcu dodać?

    OdpowiedzUsuń
  59. Halo czekam sobie trochę i jakoś jeszcze nic nie ma o co chodzi kiedy następny?

    OdpowiedzUsuń
  60. ZAMIERZACIE COŚ JESZCZE WGL TU DODAĆ? JEŻELI POSTANOWIŁYŚCIE SB ZROBIĆ PRZERWĘ NIE SĄDZICIE ŻE WYPADAŁOBY NAS POINFIRMOWAĆ? BEZ POZDROWIEŃ.

    OdpowiedzUsuń